Abstract
Campus decision makers are increasingly expected to adopt ‘campus innovations’ (affecting real estate and different facilities), not only from the market and demand-led (external campus innovations), but also developed by the university’s own scientists (internal campus innovations). The adoption of the latter can be driven and hindered by many unique factors that campus decision makers have not dealt with before. To provide insight into them, qualitative data were collected from 13 out of 14 Dutch research-intensive universities. The results indicate that internal campus innovations are driven by co-creation stimulation, collaborative partnership, transparency and accountability, and local development contribution. Their adoption, however, may be obstructed by barriers embedded in the interaction between campus decision makers and scientists, organizational university context, funds unavailability and innovations’ supply-pushed characteristics. An increased understanding of these barriers and the practices to overcome them is crucial for universities’ campus decision makers to actively engage in the adoption of internal campus innovations.
Van besluitvormers op de campus wordt steeds meer verwacht dat zij “campusinnovaties” met betrekking tot vastgoed en faciliteiten toepassen. Deze innovaties worden niet alleen ontwikkeld door de markt en vraaggestuurd (zogenaamde externe campusinnovaties), maar ook door de eigen universitaire wetenschappers (interne campusinnovaties). De invoering van deze laatste kunnen worden bevorderd of gehinderd door vele unieke factoren waarmee campusbeslissers nog niet eerder te maken hebben gehad. Om deze inzichtelijk te maken zijn kwalitatieve gegevens verzameld van 13 van de 14 Nederlandse onderzoek intensieve universiteiten. Uit de resultaten blijkt dat interne campusinnovaties worden bevorderd door stimulering van co-creatie, samenwerkingsverbanden, transparantie en verantwoording, en bijdragen aan de regionale stedelijke ontwikkeling. De toepassing ervan kan echter worden belemmerd door barrières in de interactie tussen beleidsmakers en wetenschappers op de campus, de organisatorische context van de universiteit, de beperkte beschikbaarheid van fondsen en de kenmerken van deze innovaties. Een beter begrip van deze barrières en de manieren om ze te verhelpen is van cruciaal belang voor beleidsmakers op de universiteitscampus. Hiermee kunnen zij proactief werken aan de implementatie van interne campusinnovaties.